Cesareti, onun kaynağı olan imandan alarak “Korkma!” diye haykıran merhum Mehmed Akif’in, “Allah bu millete bir daha istiklal marşı yazdırmasın” duasıyla kaleme aldığı İstiklal Marşı’mızın kabulünün 100. senesini idrak ediyoruz.
Rabbimiz istiklalimizi daim, istikbalimizi salim eylesin.
İSTİKLÂL MARŞI
-Kahraman Ordumuza-
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Çatma, kurban olayım çehreni ey nazlı hilâl!
Kahraman ırkıma bir gül… ne bu şiddet bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helâl,
Hakkıdır, Hakk’a tapan, milletimin istiklâl.
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim; bendimi çiğner, aşarım;
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
Garb’ın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar;
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir îmânı boğar,
“Medeniyet!” dediğin tek dişi kalmış canavar?
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın;
Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın.
Doğacaktır sana va’dettiği günler Hakk’ın…
Kim bilir, belki yarın… belki yarından da yakın.
Bastığın yerleri “toprak!” diyerek geçme, tanı!
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehîd oğlusun, incitme, yazıktır atanı;
Verme, dünyâları alsan da, bu cennet vatanı.
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki fedâ?
Şühedâ fışkıracak, toprağı sıksan şühedâ!
Cânı, cânânı, bütün varımı alsın da Hudâ,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyâda cüdâ.
Ruhumun senden, İlâhî, şudur ancak emeli:
Değmesin ma’bedimin göğsüne nâ-mahrem eli!
Bu ezanlar-ki şehâdetleri dînin temeli
Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli
O zaman vecd ile bin secde eder –varsa- taşım;
Her cerîhamdan, İlâhî, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır rûh-i mücerred gibi yerden na’şım;
O zaman yükselerek Arş’a değer, belki başım.
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl;
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl.
Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl:
Hakkıdır, hür yaşamış bayrağımın hürriyet;
Hakkıdır, Hakk’a tapan milletimin istiklâl!
MEHMET AKİF ERSOY
استقلال مارشى
— قهرامان اوردومزه —
قورقما، سونمز بو شفقلرده يوزن ال سنجاق
سونمدن يوردمك اوستنده توتن اك صوك اوجاق .
او بنم ملتمك ييلديزيدر، پارلاياجاق
او بنمدر ، او بنم ملتمكدر انجاكق
چاتما ، قوربان اوله يم ، چهره كى اى نازلي هلال
قهرمان عرقمه بر كول .. نه بو شدت بو جلال ؟
سكا اولماز دوكولن قانلريمز صوكره حلال
حقيدر ، حقه طاچان ، ملتمك استكلال
. بن ازلدن بريدر حر ياشادم ، حر ياشارم
!هانكى چیلغین بکا زنجير ووراجقمش ؟ شاشارم
،كوكره مش سل كبى يم : بنديمى چيكنر، اشارم
. ييرتارم طاغلرى ، انكينلره صيغمام طاشارم
،غر بك افاقنى صارمشس چليك زرهلى ديوار
. بنم ايمان طول و كوكسم كبى سرحدم وار
اولوسوڭ ، قورقما نصيل بويله بر ايمانى بوغار٬
مدنيت ! ” ديديكك تك ديشى قالمش جاناوار ؟ “
،آرقاداش ! يورديمه الچاقلرى اوغراتما صاقين
. سپر ايت كووده كى ، طورسون بو حياسزجه اقين
.. طوغه جقدر ساكا وعد ايتديكى كونلر حقك
. كيم بيلير ، بلكه يارين ، بلكه ياريندن ده ياقين
!باصديغك يرلرى ” طوپراق ! ” دييه رك كچمه ، طانى
. دوشون التنده كى بيكلرجه كفنسز ياتانى
:سن شحيد اوغليسين ، اينجيتمه ، يازيقدر، آتاكى
. ويرمه ، دنيالرى آلسه ك ده ، بو جنت وطنى
كيم بو جنت وطنك اوغرينه اولماز فدا ؟
!شحدا فيشقيره جق طوچراغى صقسه ك ، شحدا
،جانى ، جانانى ، بوتون واريمى السينده خدا
ايتمسن تك وطنمدن بنى دنياده جدا
:روحمك سندن الحى شودر انجاق املى
،دكمه سين معبديمك كو كسنه نامحرم الى
بو اذانلركه شحادتلرى دينك تملى
،ابدى يورديمك اوستنده بنم ايكله ملى
،او زمان وجد اله بيك سجده ايدر وارسه طاشم
،هر جريحه مدن الهى ، بوشانوب قانلى ياشم
!فيشقيرير روح مجرد كبى يردن نعشم
. او زمان يوكسله رك عرشه دكر ، بلكه ، باشم
! دالغه لان سن ده شفقلر كبى اى شانلى هلال
. اولسون ارتيق دوكولن قانلريمك هپسى حلال
:ابدياً سكا يوق ، عرقمه يوق اضمحلال
،حقيدر، حر ياشامش ، بايراغمك حريت
. حقيد حقه طاپان ، ملتمك استقلال
محمد عاكف
